قدس آنلاین- یکی از بارزترین صفاتی که برای حضرت زینب(س) بیان شده است، عقیله بنی هاشم و عالمه غیرمعلمه است. بررسی تاریخی نشان می‌دهد، اطلاق این صفات بی‌دلیل نبوده، زیرا حضور حضرت زینب(س) در ماجرای کربلا چنان استوار و با مؤلفه‌های رهبری همراه است که گویی وارث حضرت زهرا(س) و نماینده دین رسول الله(ص) است.
حضرت زینب به عنوان یک زن به نمادی روحانی و انقلابی برای مسلمانان شناخته شد و حتی برخی از امت اسلام، ایشان را صاحب «حزن انقلابی مقدس» می‌نامند که در جان مسلمانان نفوذ کرده و پرچمدار فرهنگ عاشورایی شده است. آنچه ما در تفسیر تاریخ عاشورا از آن به عنوان نماد صبر، مبارزه، انقلابی گری و آرمان خواهی یاد می‌کنیم، امروزه تفسیر دیگری دارد. زینب کبری(س) نماد مبارزه برای تحقق حقوق بشر با شعار پیروزی حق برباطل است. افزون بر این، همه فعالیت‌های مقاومت اسلامی در جهان اسلام، که امروز پررنگ‌تر از گذشته شده است، برگرفته از الگویی است که بنت علی(ع) برای ما ترسیم کرده است. اگر روزی درس‌های حضرت زینب(س) را فراموش کنیم، مقاومت پیروز نخواهد شد و ماجرای مقاومت فلسطین به پایان خواهد رسید. سخنرانی‌ها و خطبه خوانی‌های کوبنده حضرت زینب(س) در برابر نماد کفر و ظلم تاریخ، ایشان را به عنوان نماد مقاومت و در راه عقیده و نهضت اسلامی تبدیل کرد. البته باید به زمینه‌هایی که موجب شد زینب کبری(س) به چهره‌ای تاریخی تبدیل شود نیز دقت کرد. عقیله بنی هاشم(س) از همان دوران کودکی دارای هوش سرشاری بود و راوی خطبه فدک است. حفظ و درک مضامین عالی خطبه فدکیه، حفظ قرآن و احادیث پیامبر(ص)، درک احکام اسلامی، بیان قواعد تربیتی و اصول اخلاقی، برگزاری مجالس علمی و تفسیری برای زنان مدینه و کوفه و بیان خطبه‌های انقلابی؛ از زینب(س) قهرمانی تاریخی و پیشگام در جهاد و مقاومت اسلامی ساخته است. بی‌تردید عوامل وراثت، ایمان و تسلیم مطلق در برابر خداوند و ولیّ خدا موجب شد چنین شخصیتی برای آینده جهان اسلام خلق شود. حضرت زینب(س) در خانه امام علی(ع) پرورش یافته است. برادر ایشان امام حسین(ع) است که هنگام شهادت علی اصغر می‌فرماید: این مصیبت بر من آسان است، زیرا در محضر خداست. این کلام هاست که در قلب زینب نشسته است و وجود ایشان را سراسر از ایمان و یقین گردانید، ایمان و یقینی که او را به درجه‌ای از صبر رساند که در برابر سیل مصیبت‌ها ثابت قدم نگه داشت. نکته مهم این است که همه این ویژگی‌های منحصر به فرد در وجود یک بانوی مسلمان جمع شده است؛ مسئله‌ای که نباید از آن غافل شد.
 در تفکرات استعماری غربی، موضوعات مربوط به زنان جایگاه محوری مهمی جهت مبارزه با اسلام و مسلمانان و تسلط بر امور مسلمانان یافته است. غرب همواره به دنبال آن است تا با استفاده از ابزارهای گوناگون بخصوص رسانه‌های محلی و بین المللی از موضوع زن به نفع خود سوء استفاده کرده و مسلمانان را از موضوعات حیاتی نظیر تعلیم و تربیت، فرهنگ، علم، آزادی، قدرت اقتصادی و نظامی و هر آنچه با سرنوشت مسلمانان گره خورده است، غافل کند. اما حقیقت آن است که اسلام براساس ظرفیت‌های طبیعی و بیولوژیکی زنان در جامعه و خانواده، حقوقی بالاتر از جوامع غربی برای زن در نظر گرفته است. قوانین اسلام هرگز عامل مشکل یا مانع برای زن نیست، بلکه برعکس موجب تسهیل فعالیت‌های زن است. این حقوق حفاظتی و صیانتی اسلام، به زن حقوق مادی اعطا کرده که به هیچ احدی اجازه دست اندازی به آن را نمی‌دهد. بیش از ۱۴ قرن است، زن در اسلام از جایگاه اقتصادی کاملاً مستقل و آزاد در تصرف اموالش بدون اذن شوهر برخوردار است. زن در اسلام ستون خانواده و جامعه است که حیات و بنای آن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. او مدیر خانه است. او مادر و مربی نسل‌هاست، او تحریک کننده عاطفه جوانان و یاریگر مردان است، همان گونه که حامی پیشرفت و توسعه جامعه است. در این آموزه‌های متعالی ما شاهد رهبرانی از اجتماع زنان هستیم که تاریخ را تکان داده‌اند، حضرت زهرا و زینب کبری(س) الگوی مسلّم این حرکت متعالی و پیشرفته و بهترین الگوی عملی برای زنانی هستند که در قرن ۲۱ به دنبال رشد و تعالی و حقوق از دست رفته زنان هستند.